The best life ever

7 januari 2019 - Kampala, Oeganda

Een blog volledig gewijd aan velddienstervaringen. En dan moet ik selectief zijn m want ik had nog zo beloofd geen never ending blog te tikken. So here goes nothing...

Naomi, een jonge moeder van 3 kids en binnenkort van 4 (yay baby on the way), was de eerste persoon met wie ik over de Bijbel sprak op die zaterdag zo zo lang geleden. Sindsdien mag ik iedere zaterdag terugkomen. Naomi zag je zichtbaar genieten van onze korte gesprekjes, altijd klaar met haar schrift om de teksten op te schrijven. Na een paar keer introduceerde ik de ‘Goed nieuws’ brochure en liet haar zien hoe ze deze kon voorbereiden. De eerstvolgende keer dat ik bij haar was zag de brochure er nog impeccable uit zag. Na het bespreken van een alinea gaf ik haar opnieuw de aanmoediging om voor te bereiden en verzekerde haar dat dit haar copy was dus dat ze erin kon schrijven. Ze hield de brochure zo netjes omdat ze de brochure zou kopiëren en inbinden voor haar vader. Haar vader is een pastor en zij wilde dit graag aan hem geven om ook te studeren. Natuurlijk gaf ik haar een extra brochure voor haar vader ;) En de keer erop was de hele les voorbereid. Nu is ze iedere keer goed voorbereid op onze studie. Geweldig om haar waardering te zien!

Een tijdje geleden was ik samen met Ronja, een Noors zusje, in de velddienst. Het was zaterdag dus gingen we samen naar Naomi. Tijdens de studie vroeg ik haar ‘When do you feel most happy?’. Ik had verwacht dat ze iets over familie zou zeggen of misschien over haar kinderen. Maar haar antwoord took me by surprise. Ze antwoordde: ‘Here, when I’m home with you. I’m happy when it’s Saterday and I know we’ll study the Bible.’ Knipper! Slik! Wow! Vervolgens vertelde ze dat ze heel graag naar de zaal wilt komen en dat ze haar man had gevraagd of dat oké was. Helaas vond hij dat niet goed. Toen werd ons een hele tricky vraag gesteld: ‘Should I listen to my husband or should I just come to the Kingdom Hall?’. Ja! Gewoon naar de zaal komen! Dat hoor je jezelf van binnen zeggen but then reason kicks in. Samen bespraken we haar dilemma, lazen een tekst en moedigden haar aan om hierover te bidden.

Zo gingen er weer een paar weken voorbij waarin we samen studeerden. Totdat eind december Naomi met een grote glimlach vertelde dat haar man het goed vind dat ze naar de zaal komt. Ik vroeg haar: ‘What do you think changed his mind?’. Zij: ‘Jehovah did, he answered our prayers’.

Het is bijna poëtisch dat de eerste persoon met wie ik sprak op die allereerste zaterdag nu een ijverige studente is (Humble, Honest and Hungry). Wat een voorrecht om haar bij haar studie te mogen helpen.

Nog een ervaring want anders is dit echt een never ending blog.

Vorige week zaterdag liepen Fiona en ik na een dag velddienst naar huis. Onderweg lopen we langs een jonge vrouw met een baby op haar rug (Zie foto: photo credits to sneaky Fiona). We zeggen ‘Hi how are you?’ want hier zeg je dat tegen iedereen. En vervolgens zegt zij: ‘Hey you were supposed to come and visit me’. Uuh me? Was het niet een andere Muzungu? De ervaring leert dat de locals ons niet zo goed uit elkaar kunnen houden ;) Maar nee, ik zou echt degene zijn geweest. Helemaal goed. Al lopend praten we samen en blijkt dat Sophia graag wilt weten hoe ze kan bidden om ook door God gehoord te worden. We wisselen nummers uit en ik nodigde haar meteen uit voor de zaal de dag erop.

Zondagochtend zit ik aan mijn kopje koffie wakker te worden en plots ontvang ik een smsje van Sophia. Ze vroeg om directions naar de zaal. Ik vertel haar hoe ze er kan komen en benadruk nogmaals de tijd.

Die middag zit ik in de zaal en houd de deur in de gaten. Helaas kwam ze niet naar de vergaderin. Net nadat de vergadering klaar was, zie ik twee gemiste oproepen van Sophia. Ik bel haar terug en tijdens het gesprek geeft ze aan dat ze onderweg is. Na 5 min komt ze inderdaad aanlopen met wederom haar baby’tje op haar rug. Right there and then starten we met de brochure om haar vraag te beantwoorden. Aankomende zondag heeft ze beloofd weer naar de zaal te komen voor de vergadering en de studie. To be continued...

Nog een grappig detail. Na onze studie zitten we gezellig te kletsen. We hebben het over haar zoontje en dan krijg ik de meest bizarre en tegelijk toffe vraag/opdracht ooit. Geef jij m’n zoontje een naam. Huh?! Serieus? Ja, ze is heel serieus. Dus aankomende zondag krijgt haar zoontje een naam van een Muzungu. Suggesties???

Foto’s

8 Reacties

  1. Thisbe:
    7 januari 2019
    Wat een prachtige foto! En sappige ervaringen, zo tof om dat mee te maken. Je stelt wel goede vragen, en als er dan zulke ontroerende antwoorden komen... Echt joh, mag je een naam kiezen voor de baby, wat een grap! Zeker iets bijbels natuurlijk, dat is leuk als hij straks mee naar de zaal zou komen. Of een lekkere Hollandse naam 😃. Benieuwd wat het gaat worden. En hou je niet in op je blog hoor, voor ons is het niet snel te veel. Alle goeds gewenst en veel liefs van ons 😘😘
  2. Emily Frank:
    7 januari 2019
    Wow, wat een leuke ervaringen. Gewoon na de vergadering meteen weer mooi onderwijs geven. Het klinkt alsof elk moment op de dag wel geschikt is om te prediken.
    Een leuk voorrecht om een naam te mogen geven. En inderdaad een bijbelse naam zou mooi zijn. Wat dacht je van Gideon? Iemand die verstandig, dapper en een goede band met Jehovah had. Ben benieuwd welke naam je gaat geven.
  3. Claudia:
    8 januari 2019
    Wowwee echt Supperrrr .GENIET ervan het zo te lezen xxxjes Bijbelse naam is geweldig maar wat denk je van Mazungu 🤣😂😘😍Jehovah's Zegen en Ga zo door !!
  4. Tabitha:
    8 januari 2019
    Mooie ervaringen, Jennifer! En wat een mooi geschenk (en verantwoordelijkheid) heeft mama je gegeven. Meeste mensen hebben een aantal maanden om erover te denken, jij een week. Maar het gaat je vast lukken met Jehovah's hulp😘. Benieuwd naar de ervaringen die je hebt bewaard voor je volgende blog.
  5. S stevens:
    10 januari 2019
    tjee, wat een privilege om een naam te MOGEN kiezen. ik ben met de bijbel niet zo goed op de hoogte, dat weet je. misschien is er een Bijbelse naam voor <de Be voor rechte> sucses. tante saar
  6. Daphne:
    18 januari 2019
    Geweldige ervaringen Jen! Alsof ik terug de tijd in ga... #ikwilterug 😉
    En... Wat is de naam geworden?!
  7. Esther:
    23 januari 2019
    Zo leuk te lezen..en wat n enthousiaste studies,succes met je naam🤔
  8. Esmay:
    9 februari 2019
    Daar wordt je toch helemaal blij van❤❤❤