D-day

Vandaag is D-day, het uur U! Klinkt dramatisch, is het ook een beetje. Misschien niet zo dramatisch als de geallieerden die Normandië binnenvallen maar you catch my drift. Waarom dan deze semi dramatische uitdrukking?

Vandaag ga ik een dag spenderen bij Immigration en mijn zaak bepleiten zodat ze mijn aanvraag voor een studentenvisum honoreren. Aanstaande zondag verloopt mijn toeristenvisum dus time is of the essence. Het gehele bureaucratische proces verloopt hier ontzettend traag vandaar dat ik nu op dit punt ben aanbeland. Het zou geen avontuur zijn zonder een beetje spanning ;)

Terwijl ik dit typ zit bij één van mijn favoriete plekken in Kampala, Café Javas. Onder het genot van een ginger&cardemon cappuccino (een dubbele, dat heb ik wel nodig onder deze omstandigheden) overdenk ik mijn back up plan als mijn charmes vandaag niet werken. Jaja, ik heb m’n make-upje mooi gedaan, haartjes netjes gekamd en een leuk jurkje aan. Je moet toch wat! 

Straks pak ik een boda richting HQ Directorate of Citizenship and Immigration Control. “Tum tum tuuuuuum”!

Ik hoop vandaag nog een nieuwe blog te kunnen posten met hilarische anecdotes vol Oegandese burocratie die resulteren in een happy end. En anders ga ik aan een nieuw avontuur beginnen in Rwanda om via een omweggetje weer naar Oeganda terug te gaan. Dat is het mooie van een wereldwijde familie, iedereen heeft vrienden in andere landen! 

To be continued...